بیش فعالی بزرگسالان , اختلال نقص توجه –  Adult ADHD

بیش فعالی بزرگسالان : گروهی از اختلالات روان پزشکی که در کودکی آغاز می شوند تا بزرگسالی تداوم می یابند و با پیامدهای  نامناسب و جدی در زمینه های مختلف عملکردی افراد همراه می باشند. این بیماریها که با عنوان اختلالات تکاملی عصبی(رشدی) بزرگسالان دسته ­بندی می­شوند متاسفانه به اندازه کافی مورد توجه و ارزیابی بالینی و تشخیصی قرار نمی­گیرند  یا با سایر اختلالات  اشتباه گرفته می­شوند، بنابراین درمان مناسب نیز دریافت نمی­کنند. یکی از مهمترین آنها اختلال نقص توجه – بیش فعالی بزرگسالان است و برخی از انواع شایع این دسته از اختلالات عبارتند از:

– Adult Attention Deficit Hyperactivity Disorder

– Adult Autistic Spectrum Disorders

– Adult Learning Disorder

– Adult Tourtee Disorder

یکی از شایعترین اختلالات تکاملی بزرگسالان، اختلال نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) است. مطالعات نشان داده­ اند که علایم اختلال بیش فعالی بزرگسالان تا ۷۰% در نوجوانی و تا ۵۰% در بزرگسالی باقی می ماند و شیوع کلی بیش فعالی بزرگسالان در بزرگسالی حدوداً ۵% تخمین زده شده است.

علایم اصلی اختلال نقص توجه- بیش فعالی بزرگسالان شامل نقص توجه (حواس پرتی‌های شدید، فراموشی، و عدم توانایی در برنامه ریزی) تکانشگری (رفتارهای بی‌پروا، با عجله و بدون فکر)، و بیش­‌فعالیتی (بیقراری شدید و احساس دایم بیقراری) می­باشد.

هیچ آزمون تشخیصی قطعی برای ADHD  بیش فعالی بزرگسالان وجود ندارد

در دوران بزرگسالی علائم بیش فعالی بزرگسالان خود را به صورت نقص مزمن در برنامه ­ریزی، سازمان دهی و شروع یا تکمیل کردن کارها در طی زمان نشان می­دهد. همچنین بالغین مبتلا به این اختلال در تنظیم و کنترل هیجانهای خود اشکال قابل توجه دارند، ضعفی که با بروز رفتارهای تکانشی و اختلال در روابط بین فردی همراه می باشد. مشکلات طولانی مدت در عملکرد تحصیلی، شغلی، و اجتماعی باعث می ­شود که فرد احساس اعتماد به نفس پایین، افسردگی و/یا اضطراب داشته باشد.

در اصل طبیعت اصلی بیماری بیش فعالی بزرگسالان ، اختلال در عملکرد اجرایی است- عملکردی که به فرد کمک می کند تا عوامل حواسپرتی را شناسایی و حذف کند، موضوعات را در ذهن نگه دارد، در مورد پیامدها فکر کند، و اهداف خود را برنامه ریزی و اجرا کند. بنابراین بیماری ADHD یک عیب شخصیتی یا اختلال حافظه یا عقب ماندگی ذهنی یا تنبلی نیست، بلکه یک اختلال نوروبیولوژیکی است که مبتلایان به آن نیاز دارند تا راهکارهای انطباقی جدیدی را برای مواجهه با مشکلات زندگی بیاموزند.

تشخیص اختلال بیش فعالی بزرگسالان

هیچ آزمون تشخیصی قطعی برای ADHD  بیش فعالی بزرگسالان وجود ندارد و  از آنجایی که ممکن است این اختلال با مشکلات روانشناختی ( افسردگی، اضطراب، سو مصرف مواد و غیره) دیگری همراه باشد لازم است تشخیص قطعی توسط متخصص براساس شرح حال دوران کودکی و نشانه های بزرگسالی صورت گیرد .

شما می توانید به سوالات غربالگری زیر جواب بدهید، در صورتی که به اکثر سوالات پاسخ مثبت دادید، احتمال ابتلای شما به اختلال بیش فعالی بزرگسالان وجود دارد و بهتر است با یک متخصص مشورت نمائید:

درمان بیش فعالی بزرگسالان

از آنجایی که ADHD بیش فعالی بزرگسالان در افراد مبتلا نشانه های متفاوتی ایجاد می کند و به صورت های مختلفی در زندگی افراد تاثیر می گذارد، لذا درمان متناسب با نیازها و شرایط هر فرد انتخاب و برنامه ریزی می شود.

 درمانهای موجود شامل:

• دارو درمانی
• درمان های شناختی رفتاری، ذهن آگاهی
• رواندرمانی تحلیلی
• آموزش های روانی اجتماعی برای بیمار و خانواده
• فنون خاص مشاوره بویژه «کوچینگ»

مطالب مرتبط با بیش فعالی : 
بیش فعالی کودکان : اختلال نقص توجه / بیش فعالی ( ADHD)

منابع:
کلینیک فوق تخصصی راد- روانپزشکی کودک و نوجوان